اخبار و پست ها

متن خبر

دام های تصمیم گیری :

1 – سریع اقدام کردن پس از تصمیم گیری

باید دقت داشته باشیم که پس از بررسی تصمیم کاری و قصد اجرا، یک بار دیگر مساله را بررسی کنیم و از چند و چون آن مطمئن شویم ، سپس اقدامات اجرایی را شروع کنیم تا از بروز هر گونه اشتباهی جلو گیری شود. ضرب المثل معروفی در میان نجار ها وجود دارد که می گوید (( دو بار متر کن و یک بار اره کن )).

2 – مشغول به حل یک مساله شدن به دلیل داشتن یک چارچوب اشتباه فکری.

3 – داشتن دیدگاه محدود و یا نداشتن کنترل فکری کافی.

4 – اعتماد به نفس بیش از حد در مورد توانایی های فکری و کاری خود.

قطعا یکی از ملزومات اجرای هر کاری اعتماد به نفس است ولی باید توجه داشت که داشتن اعتماد به نفس همانند  دارو است، همانگونه که دارو به اندازه شفاست ، بیش از اندازه هم سم است.

5 – اعتماد بیش از حد به قضاوت های شهودی و میان بر های ذهنی

در این بخش معمولا فرد با شم و شهود خود تصمیم می گیرد ( شم اقتصادی و شم کاری ) به این شکل که با توجه به اینکه در فرد عمل کردن بر اساس شم و دیدگاه شهودی و فکری یکی دو باری موفق بوده، فکر می کند که این روش همیشه جواب می دهد، ولی در واقع این گونه نیست.

6 – نشان دادن عکس العمل سریع به جای روش های سیستماتیک.

در این بخش فرد بر اساس اتفاق پیش آمده سریعا و بلافاصله عکس العمل نشان می دهد بدون اینکه بررسی های لازم را انجام داده باشد.

7 – پیش فرض اینکه تصمیم گیری های گروهی بهتر از تصمیم گیری های فردی است.

با توجه به اینکه خرد جمعی بسیار خوب است و به اصطلاح در هر سری فکری هست، هرگز مشورت کردن و طرح مساله به صورت جمعی رد نمی شود ولی در نهایت تصمیم باید توسط یک فرد گرفته شود. در بیشتر موارد تصمیمات جمعی خوب نیستند زیرا هیچ مسئولیتی بر عهده تصمیم گیرندگان نخواهد بود. و باید توجه داشت که تصمیم گیری یعنی مسئولیت.

8 – تفسیر نادرست نتایج تصمیم گیری های گذشته و دریافت بازخورد اشتباه.

9 – عدم توجه به نتایج حاصله تصمیمات قبلی و نداشتن یاد گیری.

 

10 – عدم بررسی و ارزیابی فرایند تصمیم گیری.